Birinci Ek: İsrail, Üçüncü Dünya Faşistleri ve Gladio

Tüm bu kitap boyunca önce radikal Siyonizmin, sonra da onun devlete sızmış halinin Naziler ve benzeri faşistlerle olan ilişkilerini inceledik. Bu ilişkiler kuşkusuz çoğu insan için son derece şaşırtıcı ilişkilerdir. En az bu kadar şaşırtıcı olan bir başka gerçek ise, İsrail yönetimi içinde yer alan bazı radikal çevrelerin, Nazilerle olduğu kadar çağdaş faşistler ile de çok önemli bağlantılar içinde oluşudur. Soğuk Savaş döneminde Üçüncü Dünya'da mantar gibi çoğalan faşist diktatörlük ve cuntalar, İsrail yönetimi içindeki bazı çevrelerle son derece gizli, ama son derece de detaylı ilişkiler kurmuşlardır.

"İsrail yönetiminde etkin olan bu çevrelerin dünyadaki tüm faşist rejim ve örgütleri desteklediği" İsrailli yazar Benjamin Beit-Hallahmi'nin The Israeli Connection: Who Israel Arms and Why? (İsrail Bağlantısı: İsrail, Kimi Neden Silahlandırıyor?) adlı kitabında çok ayrıntılı bir biçimde anlatılıyor. Buna göre, İsrail, dünyanın dört bir yanında baskıcı rejimleri destekleyerek "istikrar"ın korunmasını sağlamıştır.

İsrail'in Afrika'daki müttefikleri, İdi Amin, Bokassa, Mobutu gibi zalim ve hatta "yamyam" faşist diktatörleri, faşist örgütleri ve tüm sömürgeci güçleri içerir. Afrika, Hallahmi'nin bildirdiğine göre, İsrail'in ilgi alanı-na 1950'li yıllarda girmiş, İsrail bu tarihten sonra kıtadaki tüm faşist rejimleri desteklemiş, silahlandırmış, onların güvenlik kuvvetlerini askeri danışmanları ile eğitmiştir. Angola'daki faşist UNITA ve FNLA gerillaları; İdi Amin ve Bokassa'nın özel koruma birlikleri; Cezayir bağımsızlığına karşı "kontr-gerilla" operasyonları düzenleyen Fransız OAS komandoları; Mozambik'in bağımsızlık savaşına karşı kanlı bir sömürgeci savaş veren Portekiz birlikleri; "Etiyopya İmparatoru" Haile Selassie'nin ölüm mangaları ve en önemlisi Güney Afrika'daki ırkçı beyaz rejimin eli kanlı "güvenlik güçleri" İsrailli askeri uzmanlar tarafından eğitilmiş ve silahlandırılmıştır.1

İsrail derin devletinin iş birliği yaptığı iki ünlü Güney Afrika diktatörü: Solda İdi Amin ve sağda Bokassa.

İsrail devleti içindeki radikallerin müttefikleri arasında Orta ve Latin Amerikalı faşistler de önemli yer tutar. Bu radikal çevreler, bölgedeki tüm faşist rejim ve örgütlerin, askeri cuntaların, uyuşturucu kartellerinin en büyük destekçisi olmuştur. Benjamin Beit-Hallahmi'ye göre, İsrail bölgede üç büyük rol oynamıştır: Faşist güçlere büyük oranlarda silah sağlamış, onları "eğitmiş" (ki bu eğitim gerilla ve karşı-gerilla yöntemleri, sorgu ve işkence metotları, toplumsal hareketleri bastırma teknikleri gibi konuları içerir) ve de bu faşist güçlere "ilham kaynağı" olmuştur. Hallahmi şöyle diyor.

Latin Amerika orduları her zaman için İsraillilerin sertliğine, acımasızlığına ve verimliliğine hayrandırlar.2

İsrail yönetimindeki bazı radikal kesimlerin bölgedeki gizli müttefikleri arasında, Guatemala'da uzun yıllar iktidarda kalan faşist cuntalar vardır. Bu kesimler, bu cuntaların bir numaralı silah kaynağı olmuştur. Ayrıca bu faşist rejimlere toplumsal denetim sağlamaları için de yardım etmiş, Guatemala'nın -adı bile halka korku salan- gizli polisleri bazı İsrailli uzmanlarca eğitilmişlerdir. Bu İsrailli uzmanların yardımıyla Guatemala halkının %80'i "fişlenmiş", bilgisayara aktarılan bu bilgiler, ki bu çevreler bilgisayar sisteminde de Guatemala gizli polisine büyük yardımda bulunmuştur, incelenmiş ve "sakıncalı" kişiler, İsrailliler tarafından eğitilmiş olan "faşist ölüm timleri" tarafından ortadan kaldırılmışlardır.3 Kırka yakın İsrailli uzman Guatemala gizli servislerinde çalışmış, bu uzmanlar, Hallahmi'nin deyimiyle "korkunç sorgulama yöntemleri" öğretmiştir Guatemala gizli servislerine.4 Ayrıca, Guatemala rejiminin yaptığı "insan hakları ihlalleri" (yani katliamlar) hakkında Amerikan Kongresi'nde yükselen sesler, İsrail lobisinin Guatemala rejimine büyük destek vermesi sayesinde susturulmuştur.5 Noam Chomsky, bu konuda şöyle der:

Guatemala'da İsrailli danışmanlar görev yapmaktadır. Korkunç katliamlardan sorumlu olan Guatemala'daki rejim, başarısını, çok sayıda İsrailli danışmanın sağladığı güce borçludur. Guatemala'nın kanlı Lucas Garcia rejimi, İsrail'e model olarak duyduğu hayranlığı açıkça dile getirmiştir.6

Guatemala'nın hemen güneyindeki El Salvador'un durumu da kuzeydeki komşusundan pek farklı değildir. El Salvador'u yakıp-yıkan devlet terörü Oliver Stone'un ünlü Salvador filmine konu olmuştu. Ülkedeki terör, Chomsky'nin verdiği bilgilere göre "150 bin adet ceset, açlıktan kırılan milyonlar, ırzına geçilmiş sayısız kadın ve işkence görmüş sayısız insan"ı kurban etti.

Ve faşistlerin değişmez müttefiki olan İsrail yönetimindeki birtakım radikaller yine bu devlet terörünün arkasındaydı. 1980'lerde El Salvador ile İsrail arasında "anti-gerilla güvenlik yardımı" hakkında gizli anlaşmalar yapıldı. Salvador Demokratik Devrimci Cephesi temsilcisi Arnaldo Romas, İsrail'in El Salvador'da 50 askeri danışman bulundurduğunu söylemişti. Diğer bazı raporlara göre ise, bu sayı 100'dü.7 Hallahmi'nin yazdığına göre, İsrail askeri uzmanları, Salvador Ordusu'nun gerillalara karşı uyguladığı taktiğin değişmesine ve daha saldırgan ve baskıcı taktikler kullanılmasına öncülük ettiler. Bazı İsrailli akıl hocalarından esinlenen Albay Sigifredo Ochoa, saldırgan bir taktik ustası olarak ün kazandı. İsrail, ülkedeki devlet terörünün en büyük sorumlusu olan ve "ölüm mangaları" adıyla da anılan karşı-istihbarat ekiplerini eğitiyordu.8 İç İşleri Bakanı yardımcısı Francisco Guerra y Guerra, 1979'da yapılan bir röportajda vahşetleriyle ünlü ANSESAL adlı ölüm mangalarıyla çalışmak üzere İsrailli ajanların Salvador'da istasyon kurduklarını belirtmişti. ANSESAL birliklerinde İsrailliler tarafından eğitilen Roberto D'Aubisson, daha sonra aşırı sağcı ARENA partisini kurdu. D'Aubisson, bu arada ülkedeki devlet terörünü ve faili meçhulleri organize etmeye devam etti.9

Benzeri ilişkiler Orta ve Latin Amerika'daki tüm faşist güçler için söz konusuydu. İsrail derin devleti içinde odaklanmış bir grup; Honduras'taki faşist gerillaları10; Arjantin'deki kanlı askeri cuntayı11; Şili'deki işkenceleriyle ünlü Pinochet diktasını12; Kolombiya'daki kokain kartellerinin kurduğu terör timlerini13 silahlandırmış ve askeri eğitimden geçirmiştir.

Benjamin Beit-Hallahmi, The Israeli Connection'da Latin ve Orta Amerika'yı "İsrail derin devletinin uzaktaki gölgesi" olarak tanımlar ve şöyle der:

İsrail Latin Amerika'da sadece dostlar değil, aynı zamanda hayranlar da kazanmıştır. Şili'den General Augusto Pinochet, Guatemala'dan General Romeo Lucas Garcia, El Salvador'dan Roberto D'Aubuisson ve Paraguay'dan General Alfredo Stroessner İsrail hayranlarından birkaçıdır. Nikaragua'daki Anastasio Somoza Debayle de onlar gibidir. Latin Amerika askeriyesinin tümü, İsrail'in sertliğine, vahşiliğine, acımasızlığına ve etkinliğine hayrandır...

Orta Amerikalı generaller genelde İsrail'e hayran olduklarını belirtirler, çünkü gördükleri İsraillileri pratik, etkili ve sert olarak tanımlarlar. İsrail'e hayran oluşlarının en büyük nedeni de, İsrail'i kendi deyimleriyle 'insan hakları saçmalığını umursamayan bir ülke' olarak görmeleridir. Önde gelen aşırı sağcı bir Guatemalalı politikacı bir röportajında 'İsrailliler şu insan hakları meselelerinin işlerini engellemesine izin vermiyorlar' demiştir, 'sen parayı ödüyorsun, onlar (silahları) getiriyorlar. Hiçbir soru sorulmuyor, oysa gringolar hiç de öyle değil'.14

İsrail'in Latin Amerika'daki en önemli müttefiklerinden biri ise, Nikaragua'daki kontra gerillaları olmuştur. Somoza diktasını halk ve Kilise desteğiyle 1979 yılında yıkarak iktidara gelen Sandinista yönetimine karşı CIA tarafından örgütlenen Kontralar, İsrail derin devletinden silah ve askeri eğitim almışlardır.15

İsrail derin devleti içindeki malum çevrelerin Avrupalı faşistler ve neo-Nazilerle olan yakın ilişkileri de az bilinen, ama doğruluğunda kuşku bulunmayan bir gerçektir. Livia Rokach, İsrail eski Başbakanlarından Moshe Sharett'in özel günlüğüne dayanarak yazdığı Israel's Sacred Terrorism (İsrail'in Kutsal Terörü) adlı kitapta bu konuyla ilgili önemli bilgiler aktarır. Buna göre İsrail, Avrupa'daki aşırı sağcı örgütler ve kontrgerilla örgütlenmeleri ile çok yakın ilişkiler kurmuş ve onları farklı yönlerden desteklemiştir. İsrail Devleti içinde yer alan birtakım grupların, Batı Alman gizli servisinin şefi ve eski bir Nazi generali olan Reinhard Gehlen'in aracılığıyla neo-Nazilerle kurduğu bu durumun örneklerinden biridir.

Gehlen'in İsrail bağlantısına İsrailli yazarlar Dan Raviv ve Yossi Melman, Mossad'ı konu edinen Every Spy a Prince adlı kitaplarında değinirler. Kitapta anlatıldığına göre, Alman Gizli Servisi BND'nin şefi olan Gehlen, Mossad'la çok yakın ilişkiler kurmuş ve onun zamanında iki gizli servis arasındaki iş birliği en üst düzeye çıkmıştır. İsrail derin devleti Gehlen aracılığı ile Alman neo-Nazileriyle yakın ilişkiler kurmuştur.16 Almanya'daki kontr-gerilla hareketinin adının "Gehlen Harekatı" olması da bir başka ilginç noktadır. Gehlen ve neo-Nazilerle kurulan bu bağlantının İsrail cephesindeki mimarı ise oldukça tanıdık bir isimdir; Şimon Peres.

İsrail'e karşı düzenlenen bir protesto gösterisinde anlamlı pankart: İsrail bayrağındaki altı köşeli yıldızın yerine gamalı haç yerleştirilmiş. Bu "judeo-Nazi" bayrağın altında ise, "İSRAİL'İN GERÇEK İMAJI" yazılı.

İsrail'in Avrupa'daki faşist bağlantıları arasında, İtalya'daki ünlü P2 mason locası ve locanın yakın ilişki içinde olduğu kontr-gerilla örgütü Gladio da vardır. Eski Mossad ajanı Victor Ostrovsky, çok yankı uyandıran By Way of Deception (Aldatma Yoluyla) adlı kitabından sonra 1994'te yayımladığı The Other Side of Deception (Aldatmanın Diğer Yüzü)'da, Mossad-P2-Gladio bağlantısından söz eder. Ostrovsky'nin yazdığına göre, Licio Gelli, yani P2 mason locasının ünlü üstadı, "Mossad'ın İtalya'daki müttefiki"dir ve Gelli'nin yönettiği P2 ile yine Gelli'yle yakın ilişkisi olan Gladio Örgütü de Mossad'la ittifak içindedir. Mossad, Gelli-P2-Gladio bağlantılarını kullanarak 80'li yıllarda İtalya üzerinden silah ticareti yapmıştır.17

Ostrovsky'nin sözünü ettiği Mossad-Gladio bağlantısı son derece önemlidir ve bizlere başka ülkeler hakkında da önemli bir ipucu vermektedir. Çünkü İtalyan Gladio'su, Soğuk Savaş döneminde NATO ülkelerindeki rejim muhaliflerini ortadan kaldırmak için kurulmuş olan büyük kontr-gerilla ağının yalnızca İtalya'daki koludur. Ve eğer kontr-gerilla ağının İtalya kolu "Mossad'ın müttefiki" ise ve Mossad'la ortak operasyonlar gerçekleştiriyorsa, bu ittifakın kontr-gerillanın diğer ülkelerdeki versiyonları açısından da geçerli olduğunu düşünebiliriz. Nitekim az önce değindiğimiz Alman kontr-gerillası Gehlen'in Mossad ile olan ilişkileri bunun bir örneğidir.

Mossad-kontr-gerilla bağlantısının önemli bir başka örneğini yine Victor Ostrovsky, The Other Side of Deception'da vermektedir.18 Eski Mossad ajanı, Belçika'daki Gladio ve bu Gladio'nun sivil kanadını oluşturan Westland New Post (WNP) adlı faşist partinin Mossad'la çok yakın ilişki içinde olduğunu anlatır. Buna göre, Belçika Gladiosu'nun Belçika Gizli Servisi içindeki uzantıları ve WNP, 1980'lerin ortalarında bir seri suikast ve bombalama eylemini Mossad'ın yardımı ile gerçekleştirmiştir. Bu "destablizasyon" eylemlerinin amacı, sol çizgiye kaymaya başlayan hükümeti baltalamaktır; Gladio tarafından gerçekleştirilen eylemler solcuların üstüne atılacak ve böylece karşı tarafın arkasındaki halk desteği zayıflatılacaktır. Gerçekleştirilen eylemlerin arasında, Belçika Başbakanı'nın öldürülmesi ve çok sayıda süpermarketin bombalanması vardır. Belçika Gladiosu'nun söz konusu eylemleri gerçekleştirmek için kurduğu gruptan üç kişi 1985'te ülkeyi terk etmek zorunda kalarak İsrail'e kaçmış ve orada Mossad tarafından kendilerine yeni sahte kimlikler sağlanmıştır. Ostrovsky, bu sahte kimlik sağlama işleminin, Mossad ile Belçika aşırı sağı arasındaki gizli anlaşmanın bir parçası olduğunu yazıyor. The Other Side of Deception'da verilen bir diğer bilgi ise19, "Fransa'daki faşist gruplar ile Mossad arasındaki iş birliği"...

Tüm bunlar, İsrail derin devleti içinde bulunan radikal çevrelerin dünyanın dört bir yanındaki faşist rejim ve örgütlerle gerçekte son derece gizli ancak etkin bir iş birliği içinde olduğunu gösteriyor. Nitekim İsrailli profesör Benjamin Beit-Hallahmi de bu gerçeği vurgulayarak, bu çevrelerin dünyanın dört yanındaki faşistlere "baskının mantığı"nı ihraç ettiğini yazar.20

Yeni Masonik Düzen adlı kitabımızda, İsrail'in Üçüncü Dünya faşizmi ile olan bu bağlantısı daha ayrıntılı bir biçimde incelenmektedir.