Buraya kadar gözün optik detaylarını ve elektrik sinyallerinin nasıl oluştuğunu anlattık. Ne var ki kompleks bir organ olarak göz ve retinanın varlığı, görüntünün oluşturulmasında makul bir sebep olmaktan uzaktır:

1. Retina farklı özelliklere sahip 10 ayrı katmandan oluşur. Işığa hassas hücrelerin önünde ise 8 katman bulunur. Yani fotonların koni ve çubuk hücrelerine ulaşabilmeleri direkt olarak mümkün değildir. Işığı algılayıcı hücre tabakasının önü başka hücreler tarafından kapalıdır. Fotonların bu 8 ayrı tabakayı geçip algılayıcı hücre tabakasına ulaştığı farzedilir. Bu hücre tabakalarının fotonları engellemesi beklenir. En azından retinanın hemen önündeki damarların ve sinir demetlerinin fotonları dağıtması kaçınılmaz bir fizik gerçektir. Aslında dünyayı kalın bir perdenin arkasından bulanık bir şekilde izliyor olmamız gerekirdi. Ancak tüm bu fiziki engellere rağmen herhangi bir görsel efekt hissetmeden berrak bir görüntü izlememiz hayret vericidir.2. Hareketli bir kamerayı düşünelim. Kameramanın yürümesi ya da istemsiz el titremeleri direkt olarak video kaydında sarsılmalar ve görüntünün kayması ile sonuçlanır. Oysa gözlerimiz de devamlı hareket halindedir ama sarsıntılı bir görüntü akışı hiç olmaz. Yürüyüp koşmamız durumunda bile izlediğimiz dünya sallanmaz, görüntü sarsılmaz. Burada da beynin görüntüyü devamlı olarak düzelttiği kabul edilmektedir.Buradan şu sonuca varmamız kaçınılmazdır; görme olayı sadece göz ile gerçekleşmez ve biz gözümüzle baktığımız dış dünya ile değil ancak beynimizin bize gösterdiği bir imajla karşı karşıyayızdır.