Göz içinde, iris ile gözbebeğinin hemen arkasında, uzak ve yakını net görmemizi sağlayan ince kenarlı saydam bir mercek (lens) bulunur. Göz merceğinin görevi göze gelen ışık ışınlarını kırarak ağ tabakaya odaklamaktır. İki kenarı da dışbükey olan bu esnek yapının şekli büyüteç merceklerine benzer.

Lensin (göz merceği) kalınlığı, etrafında bulunan kaslar yardımıyla değişebilir. Bu sayede göze farklı uzaklıklardan ulaşan ışık sürekli ağ tabakaya odaklanır. Örneğin, yakına bakıldığında göz merceğinin çevresindeki kaslar kasılır, merceğin ortası bombeleşir. Uzağa bakıldığında kaslar gevşer, mercek uzayarak incelir ve uzaktaki nesnelerin görüntüleri netleşir.Lenste de korneada olduğu gibi kan damarları bulunmaz. Lens yine hücrelerden oluşmasına rağmen berraklığını engelleyecek herhangi bir damardan arındırılmıştır. Ancak bu yapılırken ihtiyaçları da ihmal edilmemiş ve aköz hümör sıvısından beslenmesi sağlanmıştır.Lens, insanın hayatı boyunca gittikçe yavaşlayan bir oranda büyümeye devam eder ve bu süreç sonunda elastikiyetini kaybeder. En yaşlı iç kısımlarda hücre katmanları tamamen izole olup yeterli besin ve oksijenden mahrum kalır ve ölürler. Sonunda mercek yıllar içinde sertleşir ve bombeleşmesi zorlaşır. Ortalama 40 yaşından itibaren yakın mesafe görüşüne adapte olabilme kabiliyeti kaybolur. İşte bu durumdaki insanlar gazeteyi okuyabilmek için yazıyı bir kol boyu uzak tutmaya çalışırlar ve yakın mesafe görüşlerini desteklemek için de gözlük kullanılmaya başlanır.Göz merceğinin sahip olduğu özellikleri bir ömür boyu koruyamaması üzerinde düşünülmesi gereken bir konudur. Tıpkı vücuttaki diğer organlar gibi göz de yaşlanma sürecinde mükemmelliğini kaybeder. Bu vesileyle Allah insanda, yaş ilerledikçe yaşlanmanın alametlerini gösterecek izler oluşturur. Dünya hayatının geçici olduğu, insan bedeninin bir gün yok olacağı gibi gerçekleri buna benzer pek çok vesile ile Allah bizlere hatırlatır. Düşünen ve aklını kullanan insanlar için her gördüklerinde ibretler vardır.